klauzula

Żółtaczka, HIV i inne przyjemności

Skimboarding (skim) – sport wodny polegający na jeździe (ślizgu, napisy teksty) na desce po odpływającej  fali lub płytkiej warstwie wody.

Historia 

Pierwsze znane przypadki skimboardingu datuje się na lata 20. XX wieku w Laguna Beach, gdzie sport ten mieli zapoczątkować miejscowi ratownicy ślizgający się na mieliznach przy użyciu sklejek pochodzących często z okolicznych zabudowań.

Zabawy ratowników tak bardzo przypadły do gustu bywalcom Laguna Beach, że od tego czasu sport rozprzestrzenił się po całym świecie. rimmel

Przed i po zrobieniu tatuażu

Po zdecydowaniu się na tatuaż najważniejszą kwestią jest wybór artysty. Jeżeli w mieście jest tylko jeden salon i jeden tatuażysta, sprawa jest prosta – wszyscy zainteresowani wiedzą czego można się po nim spodziewać i nie trudno jest odnaleźć jego dzieła. W większym mieście sprawa wygląda nieco inaczej. Tam jest więcej salonów (do tego dochodzi również podziemie), więc również większy wybór. W profesjonalnym zakładzie można zadawać pytania ( dotyczące na przykład sterylizacji sprzętu) i uzyskuje się na nie konkretne odpowiedzi (jeśli „klient” jest zbywany źle to świadczy o „profesjonaliście”). <!-- google_ad_client = "pub-5061238102680514"; /* 336x280, utworzono 08-11-06 */ google_ad_slot = "9032864085"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //--> window.google_render_ad(); Należałoby również sprawdzić czy tatuażysta jest artystą, czy rzemieślnikiem. Artysta dopracuje wzór w każdym szczególe, będzie informował o postępach w tworzeniu dzieła (większy motyw rozłoży na sesje) i udzieli informacji dotyczących pielęgnacji tatuażu. Rzemieślnik profesjonalny ma tylko sprzęt. Zapewne jest tańszy, ale czy za tą cenę warto ryzykować zarażenie żółtaczką lub nawet HIV? Warto również pamiętać, że fakt, iż ktoś pracuje w domu nie znaczy, że jest gorszy od posiadacza (lub pracownika) studia. 

Po wybraniu fachowca należy pamiętać, że porządny tatuażysta odmówi wykonania „zabiegu”, gdy zjawimy się u niego będąc pod wpływem alkoholu. Nie powinno się również pić dwa dni przed wizytą i trzy dni po niej. Alkohol podnosi ciśnienie krwi, a to utrudnia jej krzepliwość. Oczywiście żadne inne środki odurzające też nie wchodzą w grę (zabezpiecza to przed obudzeniem się następnego dnia z namiętnym wyznaniem 'kocham Kasię' wytatuowanym na przykład na pośladkach). Niektórzy tatuażyści zalecają smarowanie miejsca, w którym ma zostać wykonany tatuaż, kremem nawilżającym na około czterech, pięciu dni przed zabiegiem. Nawilżona i sprężysta skóra ułatwi pracę.

Pierwsze czynności wykonane przez fachowca to odkażenie skóry i naniesienie na nią szablonu. Po wyschnięciu skóry wykonywany jest kontur (w zależności od stylu pracy może on być pogrubiany). Kolor barwnika nie zawsze będzie w stu procentach taki sam jak w pojemniku, jest to uwarunkowane płynami ustrojowymi i wchłanialnością barwnika przez skórę. Śmiałe, czarne wzory (zwane tribulami) szybciej tracą kolor.

W trakcie przeprowadzania zabiegu tatuażysty nie można irytować. Nie znaczy to, że w ogóle nie można z nim rozmawiać, ale krytykowanie i stwierdzenia, że ktoś inny zrobiłby to lepiej, mogą doprowadzić nawet do wyproszenia ze studia (w trakcie zabiegu – skoro ktoś inny zrobiłby to lepiej czemu siedzisz akurat w tym studiu?). W pracowniach i salonach ceny są raczej umowne i targowani się nie należy do dobrego zwyczaju.

Po ukończeniu pracy zostaje założony opatrunek. Powinien być noszony przez cztery do ośmiu godzin. Można go zmieniać i zakładać nowy. Można też stosować maść ułatwiającą gojenie (świeży tatuaż smaruje się trzy razy dziennie nakładając cienką warstwę maści). Nie wolno zrywać strupków – może to doprowadzić do uszkodzenia tatuażu i pojawienia się blizn. W trakcie gojenia występuje  natarczywe swędzenie, ale tatuażu nie wolno drapać. Po wygojeniu może wystąpić złuszczanie się naskórka, można wtedy wykonać delikatny peeling, a miejsce ze wzorem ponownie powinno być smarowane kremem. Nie jest wskazany nadmierny wysiłek na przykład na siłowni, nie powinno się chodzić na basen (chlor wysusza skórę, co również może prowadzić do powikłań), przez dwa miesiące, do opalania powinno się stosować kremy z filtrem powyżej dwudziestki. Niestety przestrzeganie tych zasad nie daje stuprocentowej gwarancji uniknięcia powikłań. 

Można spodziewać się, że tatuaż będzie wymagał poprawek. Jeżeli nie będziemy zbyt długo czekać tatuażysta może wykonać je bezpłatnie, może też odmówić bezpłatnych poprawek, gdy stwierdzi, że podane wyżej zasady nie były przestrzegane.

Cóż do emo nie ma receptury na bycie emo movie undertekster.

Wielka moda panuje na ten "styl" życia ale emo to po prostu charakter

a mówiąc że emo trzeba się urodzić mam na myśli że całe życie od urodzenia kształtuje nas tak że już tacy jesteśmy po za tym niektóre cechy charakteru dziedziczymy po rodzicach mogą być one umocione przez życie lub nie.

Nie trzeba się nosić w ciuchach typowo emo ciąć się etc etc.

Ja w  tym blogu napisałem stereotyp w sumie i to jak wyglądają emo czyli po prostu styl ubioru subkulturę

 a charakter? zamemu trzeba sobie odpowiedzieć na to kim na prawdę się jest.

jeśli podoba wam się ten styl okej ale nie mów jaki to jesteś emo i nie tnij się by pokazać.

teraz jak kiedyś niedawno w sumie zorbiłem sobie poteżną krzywdę tnąc się po twarzy.. wiem głupie.. odkryłem że sprawy można załatwić inaczej i da się z nich wyjść.

więc jeśli chcesz tak się ubierać ubieraj nie mów żeś emo

więc jeśli ten styl Ci się nie podoba okej ale nie tęp ludzi którzy tak chodzą bo sam możesz kiedyś znaleść się na jego pozycji

jesteś emo? tak uważasz? przemyśl to dokładnie bo emo to nie ubrania i cięcie się nie fryzura nie makijaż to po prostu jest rzecz która ma pokazać odrębność ludzi emo ludzi którzy czują głębiej i mocniej więc nie są zdołowanymi 13 latkami które dla zabawy chcą się pociąć tylko dojrzałymi ludźmi wrażliwymi czującymi więcej i szczęście i smutek i miłość i nienawiść. A muzyka cóż muzyka jest odzwierciedleniem duszy więc musi być pełna uczuć i wrażliwości i nie koniecznie musi być to emorock czy scremo ja czasem słucham Jana Sebastiana Bacha i innych klasyków bo to ma uczucia.

solarium kreft

W twoim mieście jest 1 salon i nie masz specjalnego wyboru. Wszyscy zainteresowani wiedzą jak ten człowiek pracuje i czego się można po nim spodziewać. W większym mieście, gdzie na każdym kroku niemalże mamy salon, nie jest to takie proste. No i dochodzi jeszcze podziemie. <!-- google_ad_client = "pub-5061238102680514"; /* 336x280, utworzono 08-11-06 */ google_ad_slot = "9032864085"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //--> window.google_render_ad(); Oto kilka zasad. Wchodzisz do studia, "obsługa" powinna stawać przed Tobą na rzęsach.

Nie bój się zadawać pytań. Tatuażysta powinien cierpliwie na nie odpowiedzieć. Dokładnie sprawdzajcie na jakim poziomie stoi u niego higiena, Jak i gdzie sterylizowany jest sprzęt. Jeżeli jest to sterylizatornia zażądajcie okazania umowy, jeśli sterylizuje sam, możecie się zapytać o zaświadczenie sanepidu o sprawności urządzenia. Może to i wydaje się śmieszne ale żółtaczka czy HIV są mniej zabawne. Zwracajcie uwagę na każdy szczegół, sterylne warunki pracy to podstawa. Postarajcie się (jeśli to możliwe) o kontakt z osobą, która już to miejsce odwiedziła. Wypytajcie się dokładnie o jej wrażenia . Taki wywiad środowiskowy pomaga. Zapytajcie się o pochodzenie farb. W Polsce nie ma wytwórni takich barwników więc wszystkie sprowadzane najczęściej z Niemiec, Francji i Anglii. Tatuażysta powinien mieć atest na taką farbę. Niestety do momentu wejścia Polski do Unii wszelkie atesty (poza PZH) są u nas nieważne. Jedyny problem to: jak sprawdzić, że to co jest w kubku jest tym samym co w ateście? Tutaj musimy już zaufać artyście.
   Teraz trzeba sprawdzić czy jesteśmy u artysty czy rzemieślnika. Artysta potraktuje Cię wyjątkowo. Będziesz miał/ła świadomość, że jesteś dla niego kimś ważnym, a nie którąś z kolei ofiarą. Dopieści wasz wzór to ostatniego milimetra. Jeżeli jest to większa praca, rozłoży ją na co najmniej dwie sesje. Będzie Cię informował o postępach w pracy oraz (co najważniejsze) dostaniesz całą "litanię" co można robić z tatuażem a co nie koniecznie. Wiąże się to z większymi kosztami ale myślę, że warto. Rzemieślnik nie zwróci na Ciebie większej uwagi. Będzie bardzo zajęty swoimi sprawami a Ty nie uzyskasz informacji o jego pracy. Prawdopodobnie zna swoją profesję z opowiadań i "cudownych" dwutygodniowych kursów, po których dostał świstek i uważa się za artystę. Jeżeli ja, po 5 latach nauki nadal pewnych rzeczy nie wiem to co potrafi taki człowiek po dwóch tygodniach? No ale ma papierek od innego debila i profesjonalny sprzęt . O zdolnościach tatuażystów powinny świadczyć zdjęcia ich prac ale przede wszystkim ich reputacja. NIE WIERZCIE W NAGRODY Z KONWENTÓW!!! A tym bardziej tych polskich. Rodzime środowisko jest zbyt hermetyczne aby można było mówić o jakiejś konkurencji i obiektywnej ocenie. Jak można się obiektywizmu skoro jury jest z tego samego miasta (sic!)?

the mist undertekster
   Dochodzą nam jeszcze domowi tatuażyści oraz pospolici dziargacze. Oczywiste jest, że ich usługi są tańsze i to o wiele. To, że ktoś pracuje w domu nie znaczy iż jest gorszy. Czasem prezentuje wyższy poziom od posiadacza studia. Ciężko do nich dotrzeć, pracują w ukryciu dlatego, że nie mogą działać legalnie lub nie chcą. Ktoś, kto pracuje w domu może trzymać bardzo wysoki poziom swoich prac a po prostu nie ma kasy na otwarcie studia. Ledwo wyskrobał na sprzęt lub zrobił go sam. Z reguły, tacy artyści nie bardzo mogą "udowodnić" swój talent jednak skoro już takiego znaleźliśmy to chyba nie benefit problem znaleźć jego prace. Z doświadczenia wiem, że ludzie, Którzy go polecają znają jego talent (nie dlatego, że robi za flaszkę, nie mylić). Na samym końcu mamy jeszcze dziargaczy. Korzystają oni z wynalazków wyniesionych z ZK nie zawsze zgodnych z zasadami higieny. Za 30-40 zł okaleczą was i prawdopodobnie zarażą czymś. Cudowne blizny oraz wspaniały kolor tanich tuszy kreślarskich do stjerne tatoveringer wam pełną satysfakcję, najpewniej dopiero po wyjściu ze szpitala. Lecz i tutaj zdarzają się prawdziwe talenty, Które niestety nie nawet do tej szarej strefy. wzory do tatuaży Wracając do salonów. Tatuażysta musi być na każde twoje wezwanie (w granicach obowiązków oczywiście). Nadal miota się po pomieszczeniu i tylko wciska Ci do ręki numer komórki? Znaczy się, że jesteś dla niego tak istotny, jak zeszłoroczny śnieg. Nie pozostawaj mu om tatovering dłużny, jak najszybciej wyjdź i idź szukać innego. Artysta domowy jest tańszy (i równie dobry) I w jego otoczeniu na pewno są ludzie, którzy "noszą" jego prace. I tutaj również zwróć uwagą na higienę. W domu można stworzyć sterylne warunki. Wydaje mi się, że to byłoby na tyle.