Przed i po zrobieniu tatuażu

Przed i po zrobieniu tatuażu

Po zdecydowaniu się na tatuaż najważniejszą kwestią jest wybór artysty. Jeżeli w mieście jest tylko jeden salon i jeden tatuażysta, sprawa jest prosta – wszyscy zainteresowani wiedzą czego można się po nim spodziewać i nie trudno jest odnaleźć jego dzieła. W większym mieście sprawa wygląda nieco inaczej. Tam jest więcej salonów (do tego dochodzi również podziemie), więc również większy wybór. W profesjonalnym zakładzie można zadawać pytania ( dotyczące na przykład sterylizacji sprzętu) i uzyskuje się na nie konkretne odpowiedzi (jeśli „klient” jest zbywany źle to świadczy o „profesjonaliście”). <!-- google_ad_client = "pub-5061238102680514"; /* 336x280, utworzono 08-11-06 */ google_ad_slot = "9032864085"; google_ad_width = 336; google_ad_height = 280; //--> window.google_render_ad(); Należałoby również sprawdzić czy tatuażysta jest artystą, czy rzemieślnikiem. Artysta dopracuje wzór w każdym szczególe, będzie informował o postępach w tworzeniu dzieła (większy motyw rozłoży na sesje) i udzieli informacji dotyczących pielęgnacji tatuażu. Rzemieślnik profesjonalny ma tylko sprzęt. Zapewne jest tańszy, ale czy za tą cenę warto ryzykować zarażenie żółtaczką lub nawet HIV? Warto również pamiętać, że fakt, iż ktoś pracuje w domu nie znaczy, że jest gorszy od posiadacza (lub pracownika) studia. 

Po wybraniu fachowca należy pamiętać, że porządny tatuażysta odmówi wykonania „zabiegu”, gdy zjawimy się u niego będąc pod wpływem alkoholu. Nie powinno się również pić dwa dni przed wizytą i trzy dni po niej. Alkohol podnosi ciśnienie krwi, a to utrudnia jej krzepliwość. Oczywiście żadne inne środki odurzające też nie wchodzą w grę (zabezpiecza to przed obudzeniem się następnego dnia z namiętnym wyznaniem 'kocham Kasię' wytatuowanym na przykład na pośladkach). Niektórzy tatuażyści zalecają smarowanie miejsca, w którym ma zostać wykonany tatuaż, kremem nawilżającym na około czterech, pięciu dni przed zabiegiem. Nawilżona i sprężysta skóra ułatwi pracę.

Pierwsze czynności wykonane przez fachowca to odkażenie skóry i naniesienie na nią szablonu. Po wyschnięciu skóry wykonywany jest kontur (w zależności od stylu pracy może on być pogrubiany). Kolor barwnika nie zawsze będzie w stu procentach taki sam jak w pojemniku, jest to uwarunkowane płynami ustrojowymi i wchłanialnością barwnika przez skórę. Śmiałe, czarne wzory (zwane tribulami) szybciej tracą kolor.

W trakcie przeprowadzania zabiegu tatuażysty nie można irytować. Nie znaczy to, że w ogóle nie można z nim rozmawiać, ale krytykowanie i stwierdzenia, że ktoś inny zrobiłby to lepiej, mogą doprowadzić nawet do wyproszenia ze studia (w trakcie zabiegu – skoro ktoś inny zrobiłby to lepiej czemu siedzisz akurat w tym studiu?). W pracowniach i salonach ceny są raczej umowne i targowani się nie należy do dobrego zwyczaju.

Po ukończeniu pracy zostaje założony opatrunek. Powinien być noszony przez cztery do ośmiu godzin. Można go zmieniać i zakładać nowy. Można też stosować maść ułatwiającą gojenie (świeży tatuaż smaruje się trzy razy dziennie nakładając cienką warstwę maści). Nie wolno zrywać strupków – może to doprowadzić do uszkodzenia tatuażu i pojawienia się blizn. W trakcie gojenia występuje  natarczywe swędzenie, ale tatuażu nie wolno drapać. Po wygojeniu może wystąpić złuszczanie się naskórka, można wtedy wykonać delikatny peeling, a miejsce ze wzorem ponownie powinno być smarowane kremem. Nie jest wskazany nadmierny wysiłek na przykład na siłowni, nie powinno się chodzić na basen (chlor wysusza skórę, co również może prowadzić do powikłań), przez dwa miesiące, do opalania powinno się stosować kremy z filtrem powyżej dwudziestki. Niestety przestrzeganie tych zasad nie daje stuprocentowej gwarancji uniknięcia powikłań. 

Można spodziewać się, że tatuaż będzie wymagał poprawek. Jeżeli nie będziemy zbyt długo czekać tatuażysta może wykonać je bezpłatnie, może też odmówić bezpłatnych poprawek, gdy stwierdzi, że podane wyżej zasady nie były przestrzegane.